Ekki til eftirbreytni

Nýlega heimsótti ég skyndibitastað einn í Smáralind og ætlaði að grípa með mér ruslmat þar sem ég var tímabundinn. Þegar verið var að afgreiða mig veitti ég því athygli að sá sem afgreiddi mig var merktur auli og meðan ég beið eftir matnum tók ég eftir því að annar starfsmaður var hafði orðið bestur á spjaldi sem nælt var á bringu hans.

Mörgum þykir þetta eflaust afskaplega fyndið og meinlaust, segja jafnvel að með þessu vilji starfsmennirnir létta andann á vinnustaðnum. En mér þykir þetta satt að segja ekki til eftirbreytni, því þetta hefur áhrif á trúverðugleika staðarins. Segjum sem svo að ég færi að kaupa bíl hjá Agli í Brimborg. Sölumaðurinn sem tekur á móti mér er með barmmerki sem stendur á auli. Myndi ég kaupa af honum bíl? Ég held ekki, frekar myndi ég leita á náðir annars sölumanns, eða jafnvel annars fyrirtækis.

Get ég treyst því að starfsmaður veitingastaðar, sem tekur starf sitt ekki alvarlegar en svo að hann gangi um stoltur af því að vera auli, höndli matinn minn með þeirri virðingu sem ég á heimtingu á? Það er ég ekki viss um.

Nú getur vel verið að fólki finnist þetta nöldur og tuð í mér. Eða hvað ...

Guðmundur Sverrir Þór | Head of Financial Communications | GCI Iceland | [e-mail]