Oft veltir lítil þúfa

Markaðurinn, viðskiptakálfur Fréttablaðsins, birtir í dag frétt þess efnis að erfiðara sé að hafa hemil á verðbólgu í litlum hagkerfum en í þeim stærri. Er þar vitnað í vinnuskjal Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, IMF, en ef mark er takandi á einhverjum í þessum efnum ætti það einmitt að vera IMF.

En þarf þetta að koma á óvart? Ef við tökum tölfræðina sem dæmi getum við séð að í litlu úrtaki hefur einn aðili mun meira vægi heldur en í stóru úrtaki. Það sama hlýtur að gilda um hagfræðina. Í litlu hagkerfi ættu gjörðir eins aðila að hafa mun meiri áhrif en í stóru hagkerfi. Þetta ætti þó að gilda í báðar áttir, þ.e. það er ekki eingöngu erfiðara að hemja verðbólguna heldur einnig verðhjöðnun.

IMF bendir réttilega á að eigi aðgerðir Seðlabanka Íslands að virka verði hið opinbera að vera samtaka Seðlabankanum, annað er eins og að berja hausnum utan í stein. Þetta á þó ekki bara við um ríkið, fjármálastofnanir ættu einnig að vinna í sömu átt og Seðlabankinn. Hér er ekki átt við að skrúfa alveg fyrir útlánaveitingar, heldur að þær eigi að vera skynsamlegar.

Guðmundur Sverrir Þór | Head of Financial Communications | GCI Iceland | [e-mail]