Maðurinn með tennurnar

Sjónvarpsstöðin Sirkus sýndi í gærkvöldi hreint frábæra heimildarmynd um einn fremsta tónlistarmann sögunnar, Freddie Mercury söngvara Queen. Fjallað var um söngvarann allt frá því í æsku þegar hann var í heimavistarskóla á Indlandi, fjarri fjölskyldunni sem bjó í eyríkinu Zanzibar við austurströnd Afríku.

Freddie var magnaður söngvari og duldist það engum sem sá þáttinn hversu mikil áhrif hann hefur haft á þær kynslóðir tónlistarmanna sem fylgdu í kjölfar Queen. Ég hef lengi verið aðdáandi hljómsveitarinnar og séð fleiri en eina heimildarmynd um Freddie Mercury en aldrei séð fjallað jafn ítarlega um æsku hans og ævi. Mikið var fjallað um samkynhneigð hans, nokkuð sem söngvarinn talaði sjaldan opinskátt um. Meðal annars kom fram að hann umgekkst Elton John, sem ekki opinberaði kynhneigð sína fyrr en mörgum árum eftir dauða Freddie.

Eins og ég hef áður greint frá hér lést Freddie Mercury úr alnæmi þann 24. nóvember 1991 og vakti dauði hans mikla athylgi á sjúkdómnum. Mér er það til efs að alnæmi hafi fengið jafn mikla umfjöllun, fyrra eða síðar. Hann fékk að vita af sjúkdómi sínum fjórum árum áður en viðurkenndi ekki að hann væri veikur fyrr en degi áður en hann lést. Orðrómur þess efnis hafði þó gengið í nokkurn tíma og þeim er séð hafa myndbandið við lagið These are the days of our lives dylst ekki að þar er á ferðinni helsjúkur maður.

Að lokinni heimildarmyndinni sýndi Sirkus síðan í heild sinni tónleika Queen á Wembley 1986, eina bestu rokktónleika sögunnar. Þetta var afar skemmtilegt framtak en hefði ekki mátt sleppa auglýsingapásunum í tónleikunum?

Guðmundur Sverrir Þór | Head of Financial Communications | GCI Iceland | [e-mail]